بررسی جنبه های دراماتیک داستان های پهلوانی شاهنامه فردوسی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده داوود حاتمی
- استاد راهنما سیدمرتضی هاشمی جمشید مظاهری
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
شاهنامه فردوسی اثر حماسی منظوم بی مانند میراث ادب کهن فارسی و بلکه، به گواهی ادب شناسان معتبر، از گرانسنگ ترین نمونه حماسه نامه های منظوم در گستره ادب جهان است. اگرچه کار سراینده این اثر ـ فردوسی توسی ـ چنان که خود در سرآغازنامه سترگش تصریح نموده، به نظم درکشیدن بی کم و کاست و موبه موی روایت های حماسی نوشته شده ای بوده است که از روزگار باستان به روزگار وی رسیده بود، اما فرآورده تلاش سی و چند ساله او، به باور تقریباً همه ادب پژوهان صاحب نظر ایرانی و غیرایرانی، بسی فراتر از صرف به نظم کشیدن در چنان تراز والایی جای گرفته است که از نظرگاه های گوناگونی چون جنبه های ادبی، هنری، فکری، تاریخی، سیاسی، جامعه شناختی، روان شناختی و... مانند اینها، در آن می توان نگریست و به دستاوردهای درخور درنگ و گاه، شگرفی نیز رسید. به باور پژوهش حاضر، یکی از نظرگاه های یاد شده، جنبه های درام پردازی داستان های شاهنامه است که، به رغم وجود دلایل نیورمند کافی در آنها ازجمله ممه سیس (تقلید زنده / محاکات) در برابر دیئه گسیس (توصیف روایی)، مگر در مواردی اندک و در دامنه ای محدود، هنوز پژوهش دانشگاهی قابل قبول و درخوری درباره آن صورت نپذیرفته است. پژوهش حاضر، با درک اهمیت موضوع و تلاش برای برآوردن این کمبود اساسی، بر چهار داستان از داستان های موسوم به «پهلوانی» شاهنامه که وجود جنبه ممه سیس (تقلید زنده / محاکات) در آنها بیش از جنبه دیئه گسیس (توصیف روایی) و یا همسنگ با آن به چشم می خورد تمرکز بخشیده و بر پایه آرای درام شناختی کلاسیک پوئتیکای ارسطو، به منزله کهن ترین کتاب در شناخت و نگارش درام های باستانی منظوم، به بازیابی جنبه های دراماتیک آنها پرداخته و اهم یافته های خود را برشمرده است. یک نتیجه جالب این پژوهش آن است که فردوسی را می توان، به رغم آن که هیچ دانسته نیست که آیا وی به هر شیوه از قواعد درام پردازی یونانیان ـ که حدود هشتصد سال پیش از روزگار وی در نزد آنان شناخته شده بود ـ آگاهی داشته یا نه، پیشرو داستان پردازی منظوم دراماتیک در برابر داستان پردازی صرفاً روایی ـ توصیفی سنتی دانست.
منابع مشابه
نگاهی به جلوه های دراماتیک در شاهنامه فردوسی وخمسه نظامی
در این مقاله نخست مقدمه ای کوتاه راجع به پیشینه نمایش در ایران آوردیم و سپس به بررسی واژه درام چه از نظر لغوی و چه از نظر اصطلاحی پرداختیم وبه تقسیم بندیهای آن که اعم از تراژدی و کمدی است اشاره کرده و راجع به هر یک از انها جداگانه بحث نمودیم . در ادامه به بحث راجع به حماسه پرداخته و وجوه اشتراک و افتراق حماسه و تراژدی را برشمردیم . پیرامون وجوه افتراق درام و تراژدی نیز بحث کردیم و در پایان راجع...
متن کاملنگاهی به جلوه های دراماتیک در شاهنامه فردوسی وخمسه نظامی
در این مقاله نخست مقدمه ای کوتاه راجع به پیشینه نمایش در ایران آوردیم و سپس به بررسی واژه درام چه از نظر لغوی و چه از نظر اصطلاحی پرداختیم وبه تقسیم بندیهای آن که اعم از تراژدی و کمدی است اشاره کرده و راجع به هر یک از انها جداگانه بحث نمودیم . در ادامه به بحث راجع به حماسه پرداخته و وجوه اشتراک و افتراق حماسه و تراژدی را برشمردیم . پیرامون وجوه افتراق درام و تراژدی نیز بحث کردیم و در پایان راجع...
متن کاملبررسی جنبه های تمثیلی و نمادین در بخش های اساطیری و پهلوانی شاهنامه ی فردوسی
چکیده: همه ی آفرینش های ادبی و هنری جهان در مسیر خود با حقایق پنهان و آشکار نمادها در آمیخته اند و پدید آورندگان این آثار، به اقتضای زمینه های فرهنگی و اجتماعی، از زبان سمبلیک استفاده می نمایند، تا از این طریق بتوانند تأثیر نوشته ی خویش را بر ذهن و اندیشه ی بشری افزایش دهند و بر جاودانگی و تأویل پذیری آن بیفزایند. شاهنامه ی فردوسی صحنه ی هم نبردی و ستیز همیشگی ناسازگارهاست که در آن نمادهای نی...
15 صفحه اولبررسی تأثیر نیاکان در منظومه های پهلوانی پس از شاهنامه
یکی از مضامینی که در بیشتر منظومههای پهلوانی پس از شاهنامه دیده میشود، حضور قهرمانان و پهلوانان دورههای گذشته وتأثیر آنها در داستان است. بررسی منظومههای پهلوانی پس از شاهنامة فردوسی نشان میدهد که نیاکان و درگذشتگان- که اغلب قهرمانان و پهلوانان دورههای گذشته هستند- به سه گونه در این منظومهها حضور یافته و تأثیرات بنیادینی در سیر داستان ایجاد کردهاند: 1- نخست اینکه در بیشتر منظومههای ...
متن کاملجنبه های ادبی شاهنامه فردوسی
از آن جا که پژوهش و تحلیل آثار ادبی، ما را در شناخت علمی و دقیق آن ها یاری می کند، نگارنده در این پژوهش کوشیده است تا جنبه های ادبی شاهنامه را بر پایه ی هماهنگی عناصر شعری(زبان، موسیقی، تخیل، عاطفه) و شگرد های داستان پردازی مورد بررسی قرار دهد. چرا که آرایش های ادبی یا هنرنمایی های فردوسی در پردازش داستان ها می تواند میزانی برای سنجش هنر شاعری و توان سخن پردازی او باشد. علاوه بر این، با شناخت ا...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023